ALCOHOL, SUBSTANTIES EN HET ZENUWSTELSEL

Chronisch gebruik van alcohol en andere substanties kan schade aan het zenuwstelsel veroorzaken. Deze schade kan zowel fysiek als chemisch zijn. Fysieke schade kan optreden aan de cellen van het zenuwstelsel, evenals aan de verbindingen tussen deze cellen. Chemische schade kan optreden wanneer substanties de balans van neurotransmitters in de hersenen verstoren - de chemicaliën die berichten tussen zenuwcellen overbrengen.

Op de korte termijn manifesteert dit zich vaak als verminderde HRV, een verlaagde Balansscore en verhoogde shutdown + vermoeidheidsreacties. Dit komt omdat alcohol een depressivum is. Het belemmert ook het vermogen van het lichaam om zichzelf tijdens de slaap goed te herstellen, wat leidt tot een zenuwstelsel dat dan harder moet werken om zichzelf te repareren.

Als het chronisch wordt geconsumeerd, verhoogt alcohol de allostatische belasting - de algehele stressniveaus op het zenuwstelsel. Dit kan leiden tot allerlei secundaire problemen wanneer het zenuwstelsel chronisch ontregeld raakt.

Bij het streven naar het verminderen van algehele stressniveaus en het vinden van balans in het dagelijks leven, is dit waarom het verminderen van alcohol- en substantiegebruik essentieel is.